Tag: viskoffer

Het is vier uur ’s middags als het vakantiehuis ingenomen is. De jongens zitten op de bank te spelen en vriendin pakt de laatste dingen. Tijd om de roofvis hengels klaar te maken. In de voorbereiding van deze mini (vis) vakantie heb ik al enkele onderlijnen in elkaar gezet. Met dikke fluorcarbon, dreggen, sleeves en wartels is dat zo gemaakt. Uit de viskoffer haal ik deze snel op met een stuk lood van 30 gram. Binnen no-time is de hengel opgetuigd en kan de haring aan de dreg worden gezet. De bovenste dreg gaat in de staart en de tweede dreg gaat in de flank. Zo kan snel worden aangeslagen en is de kans op inhaking heel erg groot. Dan de hengel op de steunen leggen en de pieper aan. Dn de tweede hengel in met een horsmakreel en het wachten kan beginnen. Om de overlast voor de buren te minimaliseren wordt ook de receiver ingesteld. Met 10 meter tot de waterkant hoeft de pieper dan niet zo hard te staan, zodat iedereen het hoort. 

De eerste uren blijft het helaas stil. Er wordt onderhand een potje kaarten gespeeld en het avondeten komt op tafel. Het is inmiddels donker geworden en de vishengels zijn al bijna vergeten. Tijdens een kort toiletbezoek komt zoonlief opeens naar me toegerend. “dat kastje ging geluid maken”. Met een pulserend blauw licht kan ik de laatste indicatie nog niet zien. Snel de jas aan en de regen is. De pieper blijft verder stil. De kans op vis lijkt weer verkeken. Door de harde wind zal de dropdown indicator wel van de vislijn zijn afgevallen. Bij het oppakken van de hengel, blijkt er toch behoorlijk wat weerstand op de vislijn te voelen. Toch maar aanslaan. Eerst lijkt het of ik een tak of wat gehaakt heb. Een log gewicht wordt naar me toegetrokken zonder een duidelijk gevoel van een zwemmende vis. Plots giert de vismolen het echter uit als de snoek door heeft wat er aan de hand is. Met vluchtige halen laat de snoek een groot stuk van het voorliggende water zien. Gaaf! Vlak voor de kant lijkt het nog even fout te gaan als de snoek onder de vissteiger wil schieten. Gelukkig weten we dit te voorkomen. Dan komt er opeens een groot snoeklichaam aan de oppervlakte liggen. Shit!! Net vergeten! Een kieuwgreep in het donker met 2 dreggen vind ik toch wel riskant. Dan snel naar het huisje om het net te pakken en terug. De snoek is niet verder bewogen en redelijk makkelijk geschept worden. Het blijkt een snoek van net 90cm in volle glorie. Een gezonde wintersnoek die een horsmakreel niet kon laten liggen. Yes!! De kop is eraf. Nu zien wat er de rest van de vakantie mag volgen.